vorige dagen: klik hier

Dag 18: Baja - Batina 80km

In Baja is het stadscentrum bewaard gebleven. Op het pas geasfalteerde fietspad is het goed rijden. Met de overzet bereiken we Mohacs. Van hieruit is het niet ver meer naar de Kroatische grens. Op de wegwijzers staan bekende steden. We volgen nog steeds route "6" langs de Donau. We passeren midden in het veld de St-Petrus en Paulus kerk in Topolje en komen dicht bij een Donau-arm. Bij aankomst in ons pension begint het te onweren en het stopt niet meer met regenen. De gastheer heeft op de bbq vis gebakken.... 

{gallery}albumfietsfotos_dag18{/gallery}

Dag 19: Batina - Odzaci 97km

Het zal een memorabele dag worden! Het heeft de ganse nacht geregend en de regen valt nog altijd met bakken uit de lucht ,daarom weinig foto's vandaag: een huis zoals we er veel zagen en de grensovergang. We korten de rit wat in door de onverharde paden  door het natuurpark Kopacki Rit te ruilen voor geasfalteerde wegen. Gelukkig hebben we de wind in de rug,  In Erdut verlaten we de Donauroute en dus ook route "6" om via zelfgekozen wegen richting Slatina-Timis te fietsen.  Na 70km  blijkt het hotel, juist voor de Servische grens, waar we  gereserveerd hebben niet meer te bestaan. We rijden de grens over nog altijd in de gietende regen. In Odzaci 20km voorbij de grens vinden we een kamer. De plakkaat was wel mooier dan de kamer, het restaurant bestond niet meer, maar het bed was in orde en er was een moderne eetgelegenheid in het stadje.

{gallery}albumfietsfotos_dag19{/gallery}

Dag 20: Odzaci - Zabalj 85km

De zon schijnt en na een stevig ontbijt met fritten rijden we door de Banaatvlakte met de wind in de rug. De huizen staan in de dorpen ver van de dorpsstraat: nog veel ruimte om een voet- en fietspad aan te leggen! Mooie kerken staan in het centrum met een paar banken. 't is tijd om de ketting nog eens te smeren. In de vlakte wordt heel veel maïs en een ons ongekende plant geteeld: blijkt soja te zijn. We zien ook nog een gerestaureerde molen. Enorme silo's, die met vele in groepen bij elkaar staan, zijn over de ganse vlakte verspreid. Aardbeien worden aan de straatkant verkocht. De gastvrijheid in Servië is opvallend. Als we op een bankje het doosje aardbeien opeten komt een vrouw uit de buurt vragen of we er een tas verse koffie bij wensen. Langs de wegkanten staan veel acaciabomen, bijenkorven zijn dan ook niet veraf.

{gallery}albumfietsfotos_dag20{/gallery}

Dag 21: Zabalj - Plandiste 87km

Vandaag vertrekken we terug met de wind op kop maar in de zon. We rijden de Tisza over. De mensen gaan nog met hun koeien of schapen naar de uitgebreide uiterwaarden.  We rijden over het  Donau-Tisza-Donau kanaal. In de dorpen zijn veel ooievaarsnesten. In de uitgestrekte Banaatvlakte wonen de mensen ook nu nog in kleine huisjes. Onderweg staat een monument dat naar een bronzen voorhistorisch beeldje is gemaakt. De Timis rivier, die we hier oversteken, heeft een slijkerige kleur door de vele regen van de voorbije dagen. Soms lijken de wegen hier eindeloos. In de vlakte staat hier en daar een ja-knikker. Er is weinig industrie te zien, wel nog restanten van steenbakkerijen.

{gallery}albumfietsfotos_dag21{/gallery}

Dag 22: Plandiste - Resita 99km

Wind, veel wind en dan nog op kop, 't zal duwen worden vandaag, gelukkig is er ook nog de zon. Na de vlakke Banaat komen de Karpaten in zicht, we naderen ons doel. We rijden langs het soms nog slijkerige zandstraatje richting grens, dit bespaart ons vele kilometers.  In Moravita rijden we Roemenië binnen, het negende land van onze fietstocht. Met de wind nog steeds op kop fietsen we verder, het wordt heuvelachtig. In Gradinari draaien we richting Resita, vanaf nu hebben we zijwind. In Ticvaniu Mare wonen begoede zigeuners, ze bouwen indrukwekkende villa's langs de hoofdstraat. De industriestad Resita ligt in het dal. Ons pension ligt vlakbij de monumentale waterkrachtcentrale op de weg naar Secu.

{gallery}albumfietsfotos_dag22{/gallery}

Dag 23: Resita - Slatina-Timis 56km

Het zwaarste hebben we tot laatst gehouden: koude, regen en cols. De regenwolken hangen tussen de bergen, zelfs de geiten zoeken een schuilplaats in de kiosk. Klimmend en dalend komen we in Valiug, het nieuwe toeristisch infokantoor is nog onbemand. Als we uit het dal klimmen, zien we het stuwmeer Gozna diep achter ons. We klimmen tot 1000m nabij de Semenic tot in Garana, (Wolfsthal) bekend van het jaarlijks jazz-festival, dan even naar beneden naar het volgend Duits-Boheems dorpje: Brebu Nou (Weidenthal) aan het stuwmeer: Trei Ape. Terug 100m klimmen. We keken uit naar de 18 km lange afdaling  over de nieuwe asfaltweg naar Slatina-Timis. Verkleumd, nat en bibberend bereikten we ons doel. Na een warme douche en droge kleren waren we als nieuw en konden we deelnemen aan de voorbereiding van de regionale trainingsdagen van TON. We vonden onze Berlingo veilig geparkeerd terug. De Geelse KWB-groep die vorige week in Slatina-Timis de sociale organisaties en brandweer was komen aanmoedigen hebben onze auto tot hier gebracht.

{gallery}albumfietsfotos_dag23{/gallery}