ceaucescuvlagRoemenië geraakte geïsoleerd van het westen na de tweede wereldoorlog. Zoals in de Sovjet-Unie lag alle macht vanaf 1948 in handen van de communistische partij. Banken en fabrieken werden genationaliseerd en particulier initiatief werd afgewezen. Nadruk werd gelegd op de ontwikkeling van zware industrie. De goede landbouwgronden werden onder dwang gecollectiviseerd. Slatina-Timis bleef hiervan gespaard.  Honderduizenden democraten werden opgesloten in werkkampen. Verzet daartegen werd door de Securitate met harde hand de kop ingedrukt.

De bevolking bleef pro-westers gezind en partizanen hadden weerstandsnesten in de bergen, vooral rond Teregova. Ze maakten het de Securitate flink lastig maar moesten toch de strijd begin jaren zestig opgeven.

Tot 1952 was de Moskou-groep aan de macht: in Moskou opgeleide communisten die zelfs niet ethnisch-Roemeens waren. Vanaf 1952 kwamen de autochtonen aan de macht onder leiding van partijleider Gheorghe Gheorgiu-Dej. In de jaren zestig brak er een periode van lichte ontspanning aan, de levensstandaard steeg en er waren culturele contacten met het westen. Er waren strubbelingen tussen Dej en Chroesjtjsov. Het Sovjet leger verliet Roemenië en in 1964 verklaarde de communistische partij zich onafhankelijk van Moskou.

Ceaucescu2In 1965 volgt Nicolae Ceaucescu de overleden Gheorghiu-Dej op. Ceaucescu hield een onafhankelijk beleid aan en weigerde steun te verlenen aan het onderdrukken van de Praagse lente in 1968. Hierdoor won hij populariteit in het westen en werd hij door alle grootmachten ontvangen. In april 1972 bracht hij een vierdaags bezoek aan België, en bezocht hij ook de Bell Telephone-fabrieken van Geel. Hij brak nooit echt  met Moskou. In 1971 stopte de dooi, de leer werd terug orthodox-communistisch en Ceaucescu werd president voor het leven. Hij liet zich adviseren door familieleden en versterkte zijn greep op de partij. Zware industrie kreeg nog steeds voorrang naast prestige projecten tot glorie van hemzelf. Hij besloot de grote staatsschuld versneld af te betalen. Alle invoer werd stopgezet en er werd zoveel mogelijk geëxporteerd. De economie stortte in en er brak een donkere periode aan voor de Roemeense bevolking: "Frica, Foama, Fric" of "Angst, Honger, Kou". Dit was niet lang leefbaar.

 

Timisoaraeinderevolutie115 December 1989 probeerde de Securitate de dominee Laszlo Tokes van Timisoara over te plaatsen. De rel met de parochianen, die dit wilden voorkomen, liep uit op een massale anti-communistische volksopstand in Timisoara. Op 21 december sloeg de opstand over naar Boekarest en andere steden. Ceaucescu en zijn vrouw werden opgepakt toen ze het land wilden ontvluchten en werden na een "proces" op 25 december 1989 geëxecuteerd.

 

 

Het "Front voor Nationale Redding" FSN, bestaande uit revolutionairen, partijbazen en dissidenten nam het bestuur van het land over. Doordat hervormingen uitbleven verlieten dissidenten en revolutionairen al snel het FSN en bleef het een partij van ex-communisten onder leiding van Ion Iliescu. De sociale onrust die er ontstond werd bloedig neergeslagen.

Op 20 mei 1990 werden de eerste vrije verkiezingen gemakkelijk gewonnen door Iliescu.

RomanianFlag-withHole1